پاروا ویروس | علائم + اقدامات فوری

علائم پاروویروس در سگ ها:

علائم پاروویروس می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• بی حالی: این شایع ترین علامت پاروویروس است و سگ شما ممکن است کم تحرک، ممکن است از فکر کنید از نشانه افسردگی سگ باشد.
• بی اشتهایی: سگ شما ممکن است علاقه خود را به غذا از دست بدهد و به طور کلی از خوردن غذا امتناع کند.
• تب: دمای بدن سگ شما ممکن است به طور قابل توجهی افزایش یابد، گاهی اوقات تا 106 درجه فارنهایت (41 درجه سانتیگراد) یا بیشتر.
• اسهال و استفراغ: اسهال خونی سگ ممکن است رخ دهد و منجر به کم آبی بدن شدید، ضعف و از دست دادن الکترولیت ها شود.
• درد شکم: سگ شما ممکن است هنگام لمس شکم خود درد داشته باشد و به نظر می رسد ناراحت است.
• ضعف: سگ شما ممکن است به حدی ضعیف شود که راه رفتن یا ایستادن برایش دشوار باشد و ممکن است به زمین بیفتد.

نشانه های دیگر این بیماری:

• لرز: لرزش غیر ارادی ممکن است به دلیل تب یا کم آبی بدن رخ دهد.
• ریزش بینی: ترشحات بینی ممکن است شفاف یا خونی باشد.
• تغییر رنگ لثه: لثه ممکن است به دلیل کم آبی بدن و از دست دادن الکترولیت ها، رنگ پریده یا سفید به نظر برسد.
• تغییر رنگ مدفوع: رنگ مدفوع سگ ممکن است تیره، خونی یا قیری رنگ باشد.

مهم است توجه داشته باشید که همه سگ های مبتلا به پاروویروس همه این علائم را نشان نمی دهند.

برخی از سگ ها ممکن است فقط چند علامت خفیف داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به شدت بیمار شوند.

اگر سگ شما هر یک از این علائم را نشان می دهد، فوراً به دامپزشک مراجعه کنید. تشخیص سریع و درمان حمایتی برای افزایش شانس بهبودی سگ شما حیاتی است.

درمان پاروویروس در سگ ها

هیچ درمان قطعی برای پاروویروس وجود ندارد!

با این حال، با درمان حمایتی می توان به سگ شما کمک کرد تا با این بیماری مبارزه کند و شانس زنده ماندن او را به طور قابل توجهی افزایش داد.

درمان حمایتی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

برای جبران کم آبی بدن ناشی از اسهال و استفراغ لازم است تا تزریقات وریدی صورت گیرد و این موضوع بسیار دارای اهمیت است و برای تسکین تهوع و استفراغ و جلوگیری از کم آبی بیشتر بدن باید داروهای ضد تهوع را حتما مصرف کند.

علاوه بر موارد گفته شده لازم است دامپزشک برای جلوگیری از عفونت های باکتریایی داروهای آنتی بیوتیک را شروع کند!

اگر سگ شما قادر به خوردن غذای سگ نیست، ممکن است از طریق لوله معده یا به صورت داخل وریدی، مواد مغذی به او داده شود، دامپزشک بسته به علائم خاص سگ شما، ممکن است داروهای دیگری نیز تجویز شود، مانند داروهای ضد درد یا داروهای ضد التهابی.

اقدامات مهم در منزل:

لازم است تا زمان بهبودی کامل سگ خود را از سایر سگ ها جدا کنید تا از انتشار ویروس جلوگیری شود.

محل زندگی و وسایل سگ خود را به طور مرتب با ضدعفونی کننده های مناسب تمیز و ضدعفونی کنید و به سگ خود اجازه دهید تا به اندازه کافی استراحت کند و از فعالیت بدنی شدید خودداری کنید.

توجه داشته باشید در زمان بیماری سگ ممکن است اشتهای خود را از دست بدهد، اگر این اتفاق برای سگ شما نیز افتاده است، به او وعده های غذایی کوچک و مکرر و با طعم و وسوسه انگیز ارائه دهید.

در دوره بیماری به دقت علائم سگ خود را زیر نظر داشته باشید و در صورت مشاهده هرگونه بدتر شدن، فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید.

انتقال و شیوع پاروا ویروس:

• پاروویروس از طریق تماس مستقیم با مدفوع سگ آلوده یا محیط آلوده به ویروس منتقل می شود.
• این ویروس می تواند برای چند ماه در محیط زنده بماند و سگ ها می توانند به راحتی با لیسیدن یا بو کردن سطوح آلوده به ویروس مبتلا شوند.
• توله سگ ها بین 6 تا 12 هفته سن بیشتر در معرض خطر ابتلا به پاروویروس هستند.
• سگ هایی که واکسن پاروویروس را دریافت نکرده اند در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.
• سگ هایی که در معرض سگ های آلوده قرار گرفته اند اگر سگ شما با سگی که پاروویروس دارد تماس داشته باشد، در معرض خطر ابتلا به این بیماری است.

بهبودی پاروا ویروس:

مهم است که صبور باشید و به تمام دستورالعمل های دامپزشک خود عمل کنید، تشخیص زودهنگام و درمان سریع برای افزایش شانس زنده ماندن سگ شما حیاتی است و دوره نقاهت پس از پاروویروس ممکن است طولانی و دشوار باشد.

حتی پس از بهبودی کامل، سگ شما باید برای چند هفته از سایر سگ ها جدا شود و به طور مرتب توسط دامپزشک معاینه شود.

درک آمار پاروویروس در سگ ها می تواند به شما در ارزیابی خطر این بیماری برای سگ شما و اقدامات لازم برای پیشگیری از آن کمک کند.

شیوع بیماری پاروا در سگ ها:

تخمین زده می شود که 20 تا 50 درصد از توله سگ های بدون واکسن در معرض خطر ابتلا به پاروویروس قرار دارند.

خطر ابتلا به پاروویروس در سگ های جوان، سگ های واکسینه نشده و سگ هایی که در معرض سگ های آلوده قرار گرفته اند بیشتر است، احتمال مرگ حیوان خانگی مبتلا به پاروویروس بدون درمان می تواند تا 90 درصد باشد که با درمان حمایتی، نرخ مرگ و میر می تواند به 20 تا 30 درصد کاهش یابد.

در حالی که همه نژادهای سگ می توانند به پاروویروس مبتلا شوند، برخی نژادها بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری و عوارض شدید آن هستند.

 نژادهایی که بیشترین آسیب پذیری را در برابر پاروا ویروس دارند:

• روتوایلر
• پیت بول
• لابرادور رتریور
• هاسکی
• دوبرمن پینچر
• ژرمن شپرد

علاوه بر نژادهای ذکر شده، نژادهای دیگری مانند اسپرینگر اسپانیل انگلیسی و سگ های سورتمه آلاسکا نیز ممکن است بیشتر در معرض پاروویروس باشند.

مهم است توجه داشته باشید که هیچ نژاد سگی به طور کامل در برابر پاروویروس امن نیست و همه سگ ها در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.

بهترین راه برای جلوگیری از پاروویروس، واکسینه کردن او طبق برنامه توصیه شده توسط دامپزشک و رعایت اقدامات پیشگیرانه مانند کنترل تماس با سگ های بیمار، حفظ بهداشت سگ و محل زندگی و وسایل سگ است.