مخمر پوستی سگ
درمان مخمر پوستی سگ + تشخیص و پیشگیری از آن

مخمر پوستی سگ، که به نام مالاسزیا نیز شناخته می‌شود، نوعی قارچ است که به طور طبیعی روی پوست و در دستگاه گوارش سگ‌ها زندگی می‌کند. این قارچ معمولاً مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما زمانی که به مقدار زیاد رشد کند، می‌تواند منجر به عفونت شود که به آن درماتیت مالاسزیا (Malassezia dermatitis) می‌گویند.

علل رشد بیش از حد مخمر پوستی سگ

  • سیستم ایمنی ضعیف: سگ‌هایی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت مخمر پوستی هستند. این امر می‌تواند به دلیل بیماری، سوء تغذیه یا درمان با داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها باشد.
  • آنتی‌بیوتیک‌ها: مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند باکتری‌های “خوب” را از بین ببرد که به طور طبیعی مخمر را در پوست کنترل می‌کنند. این امر می‌تواند منجر به رشد بیش از حد مخمر و عفونت شود.
  • آلرژی: سگ‌هایی که به آلرژی‌های غذایی یا محیطی مبتلا هستند، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت مخمر پوستی هستند.
  • پوست مرطوب: مخمر در محیط‌های گرم و مرطوب رشد می‌کند. این امر به این معنی است که سگ‌هایی که در آب و هوای گرم و مرطوب زندگی می‌کنند یا زیاد شنا می‌کنند، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت مخمر پوستی هستند.
  • بیماری‌های پوستی دیگر: برخی از بیماری‌های پوستی دیگر، مانند بیماری کوشینگ، می‌توانند باعث رشد بیش از حد مخمر شوند.

عوامل خطرناک دیگری که می توانند سگ شما را در معرض ابتلا به عفونت مخمری پوست قرار دهند عبارتند از:

  • نژاد: برخی از نژادهای سگ، مانند یورکشایر تریر، پودل و بیگل، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت مخمری پوست هستند.
  • سن: توله سگ ها و سگ های مسن بیشتر در معرض ابتلا به عفونت مخمری پوست هستند.
  • چاقی: سگ های چاق بیشتر در معرض ابتلا به عفونت مخمری پوست هستند.

مخمر پوستی سگ

علائم عفونت مخمری پوست در سگ

عفونت مخمری پوست که به آن درماتیت مالاسزیا نیز گفته می شود، یک بیماری شایع پوستی در سگ ها است که ناشی از رشد بیش از حد قارچ مالاسزیا است. این قارچ به طور طبیعی روی پوست سگ ها وجود دارد، اما زمانی که به مقدار زیاد رشد کند، می تواند منجر به عفونت شود.

علائم رایج عفونت مخمری پوست در سگ ها عبارتند از:

  • خارش: خارش شدید، شایع ترین علامت عفونت مخمری پوست است. سگ شما ممکن است به طور مداوم خود را بخاراند یا لیس بزند، به خصوص در نواحی که تحت تاثیر قرار گرفته اند.
  • قرمزی و التهاب: پوست سگ شما ممکن است قرمز، ملتهب و پوسته پوسته شده باشد، برای درمان زخم سگ باید به دامپزشک مراجعه کنید.
  • ریزش مو: عفونت مخمری پوست می تواند باعث ریزش مو در نواحی مبتلا به عفونت شود.
  • بوی بد: پوست سگ شما ممکن است بوی بدی بدهد.
  • ضایعات پوستی: در برخی موارد، ممکن است ضایعات پوستی مانند جوش یا تاول روی پوست سگ شما ایجاد شود.

نواحی شایع که تحت تاثیر عفونت مخمری پوست قرار می گیرند عبارتند از:

  • شکم: به خصوص در قسمت پایین شکم
  • پاها: به خصوص بین انگشتان پا
  • صورت: به خصوص در اطراف گوش و دهان
  • دم
  • غدد لنفاوی: در برخی موارد، غدد لنفاوی نزدیک به ناحیه عفونی ممکن است متورم شوند.

اگر سگ شما هر یک از این علائم را نشان می دهد، مهم است که او را نزد دامپزشک ببرید. دامپزشک می تواند با معاینه پوست سگ شما و انجام آزمایش هایی مانند خراش پوست، عفونت مخمری را تشخیص دهد. در برخی موارد، ممکن است آزمایش خون یا ادرار نیز برای رد سایر علل احتمالی خارش و مشکلات پوستی انجام شود.

مخمر پوستی سگ

علل شایع عفونت مخمری پوست در سگ ها

عفونت مخمری پوست، که به عنوان درماتیت مالاسزیا نیز شناخته می شود، یک بیماری پوستی شایع در سگ ها است که ناشی از رشد بیش از حد قارچ مالاسزیا است. این قارچ به طور طبیعی روی پوست سگ ها وجود دارد، اما زمانی که به مقدار زیاد رشد کند، می تواند منجر به عفونت شود.

اگر سگ شما در معرض هر یک از این عوامل خطرناک قرار دارد، مهم است که او را به طور منظم برای علائم عفونت مخمری پوست معاینه کنید.

در اینجا چند نکته برای جلوگیری از عفونت مخمری پوست در سگ ها آورده شده است:

  • سیستم ایمنی سگ خود را تقویت کنید: با دادن یک رژیم غذایی سالم و مغذی و ورزش منظم به سگ خود می توانید به تقویت سیستم ایمنی او کمک کنید.
  • از مصرف بیش از حد آنتی بیوتیک ها خودداری کنید: فقط در صورت تجویز دامپزشک به سگ خود آنتی بیوتیک بدهید.
  • آلرژی های سگ خود را درمان کنید: اگر سگ شما به آلرژی مبتلا است، با دامپزشک خود در مورد راه های درمان آن صحبت کنید.
  • پوست سگ خود را تمیز و خشک نگه دارید: سگ خود را به طور مرتب حمام کنید و بعد از حمام او را به طور کامل خشک کنید.
  • سگ خود را از تماس با سگ های آلوده دور نگه دارید: اگر سگ دیگری را می شناسید که به عفونت مخمری پوست مبتلا است، سگ خود را از تماس با او دور نگه دارید.

مخمر پوستی سگ

درمان و تشخیص عفونت مخمری پوست در سگ ها

تشخیص عفونت مخمری پوست (درماتیت مالاسزیا) در سگ ها با معاینه فیزیکی کامل و جمع آوری سابقه پزشکی سگ شما توسط دامپزشک آغاز می شود. دامپزشک ممکن است ظاهر پوست سگ شما را بررسی کند، به دنبال علائمی مانند قرمزی، التهاب، پوسته پوسته شدن و ریزش مو باشد. آنها همچنین ممکن است گوش ها، پاها و سایر نواحی که اغلب تحت تاثیر عفونت مخمری پوست قرار می گیرند را معاینه کنند.

درمان

درمان عفونت مخمری پوست معمولاً شامل ترکیبی از داروها و تغییرات سبک زندگی است. هدف از درمان خلاص شدن از شر مخمر، کاهش التهاب و جلوگیری از عود عفونت است.

داروهای رایج برای درمان عفونت مخمری پوست عبارتند از:

داروهای ضد قارچ موضعی، این داروها به صورت کرم، پماد یا لوسیون روی پوست سگ شما اعمال می شوند. آنها مخمر را از بین می برند و التهاب را کاهش می دهند.

مورد دیگر داروهای ضد قارچ خوراکی است، این داروها به صورت قرص یا کپسول به سگ شما داده می شوند. آنها برای عفونت های شدید یا عفونت هایی که به داروهای موضعی پاسخ نمی دهند استفاده می شوند.

شامپوهای ضد قارچ، این شامپوها حاوی مواد ضد قارچی هستند که حمام کردن سگ با آنها می توانند به از بین بردن مخمر از روی پوست سگ شما کمک کنند.

و داروهای ضد التهاب که این داروها می توانند به کاهش التهاب و خارش کمک کند

تغییرات سبک زندگی که می تواند به جلوگیری از عود عفونت مخمری پوست کمک کند عبارتند از:

  • حمام کردن منظم سگ خود با شامپوی ضد قارچ به از بین بردن مخمر از روی پوست سگ شما و جلوگیری از رشد مجدد آن کمک می کند.
  • خشک کردن کامل سگ خود بعد از حمام می تواند به کاهش رشد مخمر کمک کند.
  • اگر سگ شما آلرژی دارد، درمان آلرژی می تواند به کاهش خطر ابتلا به عفونت مخمری پوست کمک کند.
  • حفظ یک رژیم غذایی سالم برای سگ خود، یک رژیم غذایی سالم می تواند به تقویت سیستم ایمنی سگ شما و کمک به بدن او در مبارزه با عفونت کمک کند.
  • کاهش استرس سگ، استرس می تواند سیستم ایمنی سگ شما را ضعیف کند و او را در برابر عفونت آسیب پذیرتر کند.

مخمر پوستی سگ

مهم است که تمام دستورالعمل های دامپزشک خود را برای درمان عفونت مخمری پوست سگ خود دنبال کنید. حتی اگر سگ شما بهتر به نظر می رسد، درمان را تا زمانی که دامپزشک شما دستور نداده است متوقف نکنید. عفونت مخمری پوست می تواند عود کند، بنابراین مهم است که برای جلوگیری از عود، اقدامات پیشگیرانه را ادامه دهید.

اشتراک گذاری