بیماری پوستی سگ و گربه و 10 راه مراقبت آن
بیماری های پوستی سگ و گربه، از طریق عوامل گوناگون مانند باکتری ها، قارچ ها، انگل ها، عوامل آلرژیک، و اختلالات هورمونی شایع می شوند. برخی از کیست های پوستی و یا سرطان پوست نیز در بین سگ های مسن تر شایع است.
ما در این مقاله به مسایل زیر میپردازیم:
- نحوه تشخیص بیماری پوستی حیوانات
- نحوه درمان زخم های ناشی از این بیماری
- جلوگیری از بیماری های پوستی سگ
- علائم بیماری
نحوه تشخیص بیماری های پوستی سگ و گربه کدامند؟
تشخیص بیماری های پوستی سگ و گربه بستگی به گرفتن شرح حال دقیق با معاینه کامل فیزیکی و پوستی است.
آزمایشات خاص و گاهی آزمایشات درمانی اطلاعات ارزشمندی را در مورد بیماری ارائه می دهد و روند درمان را ساده تر می کند.
بیماری های پوستی در سگ ها علائم دیگری نیز دارند که برخی از آنها:
- ایجاد زخمهای روی پوست
- خشک شدن پوست
- راش و بثورات پوستی
- ایجاد برآمدگی و یا توده بر روی پوست سگ
- سرخی و قرمزی پوست
- شوره و پوسته
- ریزش شدید مو غیر عادی یا موضعی
- مشاهده جای نیش و گزش
- مشاهده حشراتی مثل کک و کنه روی پوست یا لای موها
جلوگیری از بیماری پوستی حیوانات پیودرما (pyoderma)
پیودرما pyoderma چیست ؟
یک عفونت پوستی باکتریایی است و از جمله شایع ترین علل بیماری های پوستی در سگ و گربه است اما در گربه ها کمتر مشاهده می شود.
جراحات ممکن است سطحی باشند و فقط اپیدرم را درگیر کنند یا ممکن است روی ساختارهای عمیق درم یا بافت زیر جلدی اثر بگذارند.
متاسفانه عفونت این باکتری بر عمیق ترین قسمت فولیکول مو تاثیر می گذارد.
1. مراقبت و پیگیری همیشگی از سگ :
مراقبت پیگیر و همیشگی باعث سلامتی و شادابی حیوان خانگی شده و بروز بیماری های پوستی سگ و گربه جلوگیری خواهد کرد.
2. برس زدن مداوم موی سگ :
با برس زدن مرتب موهای سگ و گربه، می توان ضایعات موها را از روی بدن حیوان جدا کرده و سطح پوست آنها را ارزیابی کرد.
در اینصورت اگر کنه های پوستی، یا هر گونه عارضه یا برجستی دیگر روی سطح پوست باشد، به راحتی قابل تشخیص خواهد بود.
3. شستشو منظم و دوره ای :
شستشوی منظم حیوان با آب ولرم و شامپو سگ و گربه، گرد و خاک و مواد زاید و آلودگی ها را از بدن او جدا می کند.
در صورت درگیری با بیماری های پوستی سگ و گربه مصرف شامپوهای درمانی به توصیه دامپزشک و پت شاپ ها ، اثر درمانی موثری را روی پوست حیوان انجام می دهد.
آبکشی کامل جهت پاک کردن شامپو از سطح پوست و سپس خشک کردن کامل او از اعمال ضروری است.
4. معاینات دوره ای :
در معاینات دوره ای توسط دامپزشک نشانه های اولیه بیماری پوستی حیوان های خانگی به راحتی قابل تشخیص بوده و درمان مناسب و به موقع به کار گرفته شده و پیگیری می شود.
نحوه درمان بیماری های پوستی سگ و گربه کدامند؟
نوع درمان بسته به بیماری های پوستی حیوانات متفاوت است که با مراجعه به دامپزشک نوع مناسب تشخیص داده می شود.
انواع درمان عبارتند از:
1. درمان موضعی بیماری پوست حیوانات :
درمان موضعی و پیودرما های سطحی فقط با آنتی بیوتیک های موضعی مانند سولفادیازین نقره، نئومایسین یا پماد های 2٪ موپیروسین است که دو بار در روز روی مناطق آسیب دیده استفاده می شود.
ضایعات عمومی و پیودرما های عمیق به ترکیبی از آنتی بیوتیک های خوراکی و موضعی نیاز دارند.
2. درمان خارش شدید پوست گربه و سگ :
بیماران با خارش شدید توصیه می شود از دوزهای ضد التهاب پردنیزون به صورت خوراکی تا دو هفته استفاده کنید.
آنتی بیوتیک های انتخابی برای استفاده خوراکی شامل سفالکسین و آموکسی سیلین همراه با اسید کلاولانیک است.
در اکثر سگها، دموديكوز Demodicosis موضعي خودبخود برطرف مي شود،
در نتيجه تا زماني كه بيماري تشديد نشود، درمان اختصاصي كنه نياز نيست.
درمان دمودیكوز عمومی شامل چندین روش است.
علاوه بر درمان قارچی کش ، به عفونت های ثانویه همزمان و بیماری های زمینه ای نیز باید دسترسی داشت.
3. درمان بیماری گال و مشخصات آن :
از دیگر بیماری های پوستی سگ و گربه، گال سگ است که یک بیماری شایع در سگها و انسان بوده، اما در گربه ها نادر است.
آلودگی به این کنه پس از تماس پوست با میزبان، منجر به خارش شدید می شود.
کنه های ماده تخم های خود را در لایه شاخی می گذارند تا بزرگ شده و به سطح پوست مهاجرت می روند.
این درمان به بیمار و سایر حیوانات در خانه آنها توصیه می شود.
استحمام با محلول های درمانی یک بار یا دو بار در هفته به عنوان یک درمان موثر توصیه می شود.
پس از بهبود علائم بالینی، درمان باید به مدت دو هفته ادامه یابد ، عوارض جانبی ناخواسته باید در طول درمان کنترل شود.
آزمایش های لازم برای تشخیص بیماری پوستی حیوانات
1) خراشیدن پوست :
خراش پوست برای تشخیصوجود کنه های ریز روی پوست استفاده می شود نمونه به دست آمده را زیر میکروسکوپ نوری ارزیابی میکنند.
2) کشت قارچ و باکتری:
کشت قارچ برای بیماری های پوستی سگ و گربه که مشکوک به بیماری های قارچی هستند توصیه می شود.
نمونه های مو و مقیاس های پوستی باید از حاشیه جراحات جمع شوند.
کشت باکتری اغلب انجام نمی شود و توصیه می گردد در درمان پیودرما ی مقاوم به درمان اولیه انجام گیرد.
3) ارزیابی سیتولوژی و نمونه برداری از پوست از روش های تشخیص مهم در پوست است.
معاینه مستقیم موها، تریکوگرام، با کشیدن موها از ناحیه آسیب دیده و به دنبال آن ارزیابی میکروسکوپی انجام می شود.
با استفاده از این روش می توان ناهنجاری های فاز رشد مو و وجود انگل های فولیکول و درماتوفیت ها را تعیین کرد.
سیتولوژی تجزیه و تحلیل سلول های بافتی است و یک آزمایش بسیار کارآمد و ارزشمند برای ارزیابی جراحات است.
پس از آن امکان ایجاد مرحله بعدی در روش تشخیصی وجود دارد.
نمونه را می توان با آسپیراسیون با سوزن ریز، سواب پد جاذب، تراشیدن پوست یا دور جراحات، بدست آورد.
هیستوپاتولوژی همراه با یافته های بالینی معمولاً منجر به تشخیص قطعی می شود.
نمونه برداری از پوست در جراحات غیر معمول، درماتوز یا بیماری های پوستی سگ و گربه، در صورتی که خطری برای سلامتی بیمار باشد،
یا پاسخ ضعیفی به درمان قبلی داده شده، توصیه می شود.
لینک مراجع اصلی:
1. ( www.intechopen.com )
2. ( veterinary-practice.com )
ممنون
کاربردی و عالی
نمیدونستم هیچ کدوم اینا رو
خیلی مفید بود ممنون.استفاده کردیم
بسیار مفید و کاربردی
ممنون از زحمات شما و سایت عالیتون💐
همواره موفق و پیروز و مانا باشید 🙏🐾❣🐾♾