دلیل ادرار هیجانی سگ و راه های کنترل را بدانید!

ادرار هیجانی، که به عنوان ادرار مطیعانه نیز شناخته می شود، زمانی اتفاق می افتد که سگ به دلیل هیجاناتی مانند هیجان، ترس، اضطراب یا تسلیم شدن ادرار می کند. این رفتار در سگ های جوان، سگ های نجات یافته و سگ های مضطرب شایع تر است.

ادرار هیجانی در توله سگ ها بسیار رایج است. توله سگ ها هنوز در حال یادگیری کنترل مثانه خود هستند و ممکن است در هنگام هیجان زده شدن یا مضطرب شدن ادرار کنند. این رفتار معمولا با افزایش سن و با آموزش و اجتماعی شدن توله سگ کاهش می یابد.

دلایل ادرار هیجانی در سگ ها:

ادرار هیجانی، که به عنوان ادرار مطیعانه نیز شناخته می شود، زمانی رخ می دهد که سگ به دلیل احساسات قوی مانند هیجان، ترس، اضطراب یا تسلیم شدن ادرار می کند. این رفتار در سگ های جوان، سگ های نجات یافته و سگ های مضطرب شایع تر است.

در اینجا برخی از دلایل رایج ادرار هیجانی در سگ ها آورده شده است:

• هیجان: سگ ها ممکن است هنگام ملاقات با افراد جدید، بازی کردن یا در شرایط تحریک کننده دیگر ادرار کنند.
• ترس: سگ ها ممکن است در هنگام ترسیدن، مانند زمانی که مورد سرزنش قرار می گیرند یا با صدای بلند صحبت می شود، ادرار کنند.
• اضطراب: سگ های مضطرب ممکن است در موقعیت های مختلف، مانند تنها ماندن در خانه یا در مکان های شلوغ، ادرار کنند.
• تسلیم شدن: برخی از سگ ها به عنوان راهی برای نشان دادن تسلیم یا اطاعت، ادرار می کنند. این امر بیشتر در سگ های مطیع و فرمانبردار دیده می شود.
• مشکلات پزشکی: در برخی موارد، ادرار هیجانی می تواند ناشی از یک مشکل پزشکی زمینه ای مانند عفونت ادراری یا بیماری کلیوی باشد.

عوامل تشدید کننده:

• سن: ادرار هیجانی در توله سگ ها و سگ های جوان شایع تر است.
• نژاد: برخی از نژادها، مانند سگ های چیروآوا و یورکشایر تریر، بیشتر مستعد ابتلا به ادرار هیجانی هستند.
• تاریخچه: سگ هایی که در گذشته مورد سوء استفاده یا غفلت قرار گرفته اند، بیشتر در معرض ادرار هیجانی هستند.

تشخیص ادرار هیجانی معمولا با توجه به سابقه رفتاری سگ، الگوی ادرار کردن و شرایطی که در آن ادرار می کند انجام می شود. دامپزشک ممکن است برای رد کردن هرگونه مشکل پزشکی زمینه ای، معاینه فیزیکی انجام دهد.

برخی از علل پزشکی رایج ادرار کردن سگ ها عبارتند از:

• عفونت های دستگاه ادراری (UTIs): عفونت ادراری یکی از شایع ترین علل ادرار کردن بیش از حد، تکراری و نامناسب در سگ ها است. این عفونت ها می توانند در هر قسمتی از دستگاه ادراری، از جمله مثانه، مجرای ادرار و کلیه ها رخ دهند. علائم UTI علاوه بر ادرار کردن بیش از حد، می تواند شامل درد هنگام ادرار کردن، خون در ادرار، لیسیدن مکرر ناحیه تناسلی و تصادف ادرار در خانه باشد.
• سنگ مثانه: سنگ مثانه توده های سختی از مواد معدنی هستند که در مثانه تشکیل می شوند. آنها می توانند باعث درد، خون در ادرار و دشواری در ادرار کردن شوند. سگ هایی که رژیم غذایی با پروتئین بالا یا فسفر بالا مصرف می کنند، بیشتر در معرض ابتلا به سنگ مثانه هستند.
• دیابت: دیابت یک بیماری است که در آن بدن سگ به اندازه کافی انسولین تولید نمی کند یا به درستی از آن استفاده نمی کند. این می تواند منجر به افزایش قند خون و ادرار بیش از حد شود. علائم دیگر دیابت ممکن است شامل افزایش نوشیدن آب، کاهش وزن و افزایش اشتها باشد.
• بیماری کلیوی: بیماری کلیوی می تواند باعث ناتوانی کلیه ها در فیلتر کردن ضایعات و مایعات از خون شود. این می تواند منجر به افزایش ادرار سگ، تشنگی زیاد، خستگی و از دست دادن اشتها شود.

درمان علل پزشکی ادرار هیجانی:

درمان علت پزشکی زمینه ای ادرار کردن سگ شما به مشکل خاص بستگی دارد. برای عفونت های ادراری، آنتی بیوتیک ها ت جویز می شود و یا سنگ مثانه، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن سنگ ها باشد و برای دیابت، انسولین یا سایر داروها تجویز می شود. درمان بیماری کلیوی، ممکن است با داروها و رژیم غذایی خاص برای حمایت از کلیه ها تجویز شود و برای بیماری کبد، داروها برای کمک به عملکرد کبد تجویز می شود درمان مشکلات هورمونی با داروها برای اصلاح عدم تعادل هورمونی تجویز می شود.

مهم است که به یاد داشته باشید که ادرار کردن بیش از حد فقط یک علامت است. یافتن و درمان علت زمینه ای مهم است تا سگ شما بتواند زندگی سالم و بدون استرس داشته باشد.

مراحل متوقف کردن و درمان ادرار هیجانی سگ:

1. علت زمینه ای را شناسایی کنید:

• اولین قدم برای درمان ادرار هیجانی، شناسایی علت زمینه ای آن است. آیا سگ شما به دلیل هیجان، ترس، اضطراب یا تسلیم شدن ادرار می کند؟
• توجه به الگوی ادرار کردن سگ و شرایطی که در آن ادرار می کند می تواند به شما در تعیین علت کمک کند.

2. محیط را آرام کنید:

• برای سگ خود یک محیط آرام و بدون استرس فراهم کنید. از قرار دادن سگ در موقعیت هایی که باعث اضطراب او می شود، جلوگیری کنید.
• اگر سگ شما مضطرب است، با دامپزشک یا متخصص رفتار حیوانات صحبت کنید. آنها می توانند به شما در تعیین علت اضطراب سگ و تجویز درمان مناسب کمک کنند.

3. آموزش و پاداش:

• به سگ خود آموزش دهید تا با فرمان “برو دستشویی” به محل تعیین شده برای دستشویی برود.
• از پاداش و تشویق برای تقویت رفتار مطلوب استفاده کنید.
• زمانی که سگ شما در مکان مناسب ادرار می کند، به او تمجید و پاداش بدهید.
• اهمیت پیاده روی سگ را دست کم نگیرید، سگ خود را برای دستشویی به پیاده روی ببرید.

4. صبور باشید و با سگ خود رفتار ملایمی داشته باشید:

• تنبیه سگ به خاطر ادرار کردن در مکان نامناسب فقط مشکل را بدتر می کند.
• با سگ خود با لحنی آرام و مثبت صحبت کنید.

از تمیز کردن محل ادرار با مواد شوینده قوی خودداری کنید، زیرا این می تواند بوی ادرار را برای سگ شما قوی تر کند و او را تشویق به ادرار کردن در همان مکان کند، از پوشک یا کمربند شکمی برای جلوگیری از ادرار کردن سگ در مکان های نامناسب فقط به عنوان راه حلی موقت استفاده کنید، همچنین به سگ خود به طور منظم برای پیاده روی و دستشویی ببرید.

درمان ادرار هیجانی سگ:

درمان ادرار هیجانی به علت زمینه ای آن بستگی دارد. روش های درمانی رایج عبارتند از:

• اصلاح رفتار: این شامل آموزش سگ برای کنترل مثانه، پاداش دادن به رفتار مطلوب و اجتناب از مجازات سگ هنگام ادرار کردن در مکان نامناسب است.
• کاهش اضطراب: این ممکن است شامل دارو درمانی، رفتار درمانی یا ایجاد یک محیط آرام تر برای سگ باشد.
• کنترل محیط: این شامل محدود کردن دسترسی سگ به مکان هایی است که در آنها به طور مکرر ادرار می کند و نظافت سریع و کامل محل ادرار برای از بین بردن بوی آن است، آموزش دستشویی به توله سگ به طور قابل توجهی ازین امر جلوگیری میکند.
• درمان مشکلات پزشکی: اگر ادرار هیجانی ناشی از یک مشکل پزشکی باشد، درمان آن مشکل می تواند به حل مشکل ادرار کردن نیز کمک کند.

مهم است که صبور باشید و با سگ خود رفتار ملایمی داشته باشید. تنبیه سگ به خاطر ادرار کردن در مکان نامناسب فقط مشکل را بدتر می کند. با درمان مناسب، اکثر سگ های مبتلا به ادرار هیجانی می توانند بر این مشکل غلبه کنند.