علت پرریزی طوطی | درمان ریزش پر طوطی
پرریزی طوطی ها می تواند طبیعی یا غیر طبیعی باشد. پرهای طوطی و همه پرندگان ممکن است به مرور زمان پوسیده و بریزند.
در کنار ریزش طبیعی پر که در اکثر پرندگان وجود دارد، گاهی اوقات برخی از پرندگان ریزش شدید و غیرطبیعی پر را تجربه می کنند که ممکن است باعث از بین رفتن ظاهر زیبای آنها شود. ریختن پر ممکن است عواقب بدی برای طوطی ها داشته باشد زیرا علاوه بر بد شکل کردن پرنده، آنها را عصبی و افسرده می کند و یکی از نتایج آن ممکن است این باشد که طوطی برای همیشه صحبت نکند.
پرریزی طبیعی پرندگان
پرندگان، به ویژه طوطی ها، معمولا یک تا دو بار در سال طی چرخه زندگی خود به طور طبیعی پرهایشان می ریزد که به این دوره پرریزی گفته می شود. پرریزی دوره ای پرندگان تقریبا شبیه به پوست اندازی سالانه سایر موجودات است. به طور معمول، پس از اتمام دوره پرریزی، پرهای جدید جایگزین پرهای فرسوده و قدیمی می شوند.
پرریزی طوطی ها اغلب به صورت تدریجی و قرینه انجام می شود، به گونه ای که دوره پرریزی آنها به طور طبیعی در فصل و زمان خاصی انجام می شود. البته لازم به ذکر است که شرایط آب و هوا و تغذیه نیز می تواند نقش موثری در پرریزی طبیعی طوطی ها داشته باشد. اما از نظر روال کلی پرریزی طوطی ها، این فرآیند زمانی شروع می شود که غذای کافی برای آنها در دسترس باشد، جوجه ها مستقل شده و رفته باشند و حتی شرایط آب و هوا در حالت متعادلی قرار گیرد.
به طور کلی در بدن پرندگان، به ویژه طوطی ها، غدد خاصی وجود دارد که به نور حساس هستند، به عبارت دیگر بدن این پرندگان می تواند از طریق این غدد به طور دقیق ساعات روز یا زمان دقیق فصل ها را برای پرنده تشخیص دهد.
با کمک این غدد، پرندگان می توانند به طور طبیعی زمان مناسب برای پرریزی یا تولید مثل را تشخیص دهند. همچنین پرندگان مهاجر می توانند از طریق غدد موجود در بدن خود زمان مهاجرت خود را تشخیص داده و شروع به مهاجرت کنند.
ریزش غیرطبیعی پر در طوطی ها
ریزش پر به شکل غیرطبیعی در طوطی ها دلایل مختلفی می تواند داشته باشد که از جمله آنها میتوان به نوع تغذیه و میزان آن اشاره کرد. بدن و پرهای پرندگان برای رشد به مواد مغذی نیاز دارند، به همین دلیل باید رژیم غذایی مناسبی برای پرنده خود در نظر بگیرید که تمام مواد مغذی مورد نیاز بدنش را تامین کند.
از دیگر دلایل ریزش غیرطبیعی پر در طوطی ها میتوان به دما و شرایط محیطی اشاره کرد. برای مثال در آب و هوای نامناسب یا محیطهای پر استرس، پرهای طوطی ممکن است دچار ریزش شده و خطوط استرس روی آنها نمایان شود.
طوطیها حیواناتی اجتماعی هستند که استرس برایشان بسیار مضر است. اگر این پرندگان تحت تأثیر استرسهای زیادی قرار بگیرند، ممکن است پرهای خود را بجوند و از ته بکنند (کندن پر).
بنابراین عواملی که بر پرریزی غیرطبیعی طوطیها تأثیر میگذارند میتوانند مواردی مانند جابهجایی، تنهایی، نوسانات دما، تغییر میزان مصرف غذا، تغییر عادات، سروصداهای غیرطبیعی، بیماریهای مختلف و غیره باشند. به طور کلی هرگونه تغییر و استرس در زندگی طوطی میتواند باعث ریزش غیرطبیعی پرهای این نوع پرندگان شود, استرس و نارحتی طوطی میتواند موجب گاز گرفتن طوطی شود.
بیماریهایی که باعث پرریزی در طوطیها میشوند
همانطور که گفته شد، دلیل پرریزی در طوطیها فقط به عوامل طبیعی محدود نمیشود و عوامل غیرطبیعی نیز ممکن است در این امر دخیل باشند.
یکی از دلایل غیرطبیعی که میتواند باعث پرریزی طوطیسانان شود، بیماریهای ویروسی یا انگلی است که باعث ریزش محدود یا گسترده پرهای طوطی میشود. پرهای طوطیسانان و سایر پرندگان محل مناسبی برای زندگی و نفوذ برخی از انواع انگلهای خارجی مانند ساس، کنه و جرب است که در صورت نفوذ طولانی مدت به پرهای پرنده، باعث ریزش پرها خواهد شد.
از دیگر دلایل پرریزی در طوطیها بیماریهای ویروسی مانند بیماری BFD یا PBFD است که به بیماری کاسکو یا بیماری نوک نیز شهرت دارند. برای پیشگیری از ابتلا به این بیماریها، باید از واکسنهای مناسب برای جلوگیری از شیوع بیماری در طوطیها استفاده شود.
بلوغ جنسی و پرریزی در طوطیها
احتمالاً یکی از دلایل پرریزی طوطیها رسیدن به بلوغ جنسی است. طوطیها پرندگانی هستند که در دوران بلوغ جنسی بسیار حساس میشوند. دوره بلوغ جنسی میتواند در پرندگان مختلف متفاوت باشد. در طول دوره بلوغ جنسی، پرندگان، به ویژه نرها، دچار تنش جنسی شدید شده و تمایل به جفتگیری پیدا میکنند. در صورتی که امکان جفتگیری برای پرنده نر فراهم نباشد، ممکن است افسرده شده و شروع به کندن پرهای خود کند.
به طور معمول، مشکلات بلوغ جنسی و ناهنجاریهایی که ممکن است در این دوره روی پرهای طوطی تاثیر بگذارند، در طوطیهای کاسکو و طوطیهای بزرگتر شایعتر است. به همین دلیل بهتر است تا حد امکان طوطیها را به صورت جفت (نر و ماده) نگهداری کرد تا از میزان تنش جنسی آنها کاسته شود.
درمان پرریزی طوطی ها
پرریزی فرآیندی طبیعی در پرندگان است که طی آن پرهای قدیمی می ریزند و پرهای جدید جایگزین آنها می شوند. این فرآیند معمولاً یک تا دو بار در سال اتفاق می افتد و می تواند چند هفته یا چند ماه طول بکشد.
در حالی که پرریزی طبیعی است، در برخی موارد ممکن است شدیدتر از حد معمول باشد یا با علائم دیگری مانند بی حالی، از دست دادن اشتها، یا پرکنی همراه باشد. در این موارد، ممکن است لازم باشد برای درمان پرریزی طوطی خود اقدام کنید.
مراحل درمان پرریزی طوطی ها:
- تشخیص علت: اولین قدم در درمان پرریزی طوطی، تشخیص علت آن است. علل مختلفی می توانند منجر به پرریزی بیش از حد یا غیرطبیعی در طوطی ها شوند، از جمله:
- بیماری ها: عفونت های باکتریایی، ویروسی یا قارچی، انگل ها، و تومورها
- مشکلات رفتاری: استرس، اضطراب، افسردگی، کسالت، و تنهایی
- محیط نامناسب: قفس کوچک، تهویه نامناسب، نور کم یا زیاد، و سر و صدای زیاد
- تغییرات ناگهانی: تغییرات ناگهانی در رژیم غذایی، برنامه روتین، یا محیط زندگی
- درمان علت زمینه ای: پس از تشخیص علت پرریزی، باید اقدام به درمان علت زمینه ای کرد. به عنوان مثال، اگر پرریزی ناشی از عفونت باکتریایی باشد، باید آنتی بیوتیک تجویز شود.
- حمایت تغذیه ای: در طول دوره پرریزی، مهم است که از غذای مناسب طوطی خود استفاده کنید. رژیم غذایی باید سرشار از ویتامین ها، مواد معدنی و پروتئین باشد تا به رشد پرهای جدید کمک کند.
- کاهش استرس: استرس می تواند باعث تشدید پرریزی شود. بنابراین، مهم است که تا حد امکان استرس طوطی خود را کاهش دهید. این کار را می توان با ایجاد محیطی آرام و بدون استرس، ارائه اسباب بازی و سرگرمی، و تعامل با طوطی انجام داد.
- صبر: پرریزی فرآیندی طبیعی است و زمان می برد تا کامل شود. صبور باشید و به طوطی خود زمان بدهید تا پرهای جدید خود را رشد دهد.
پرریزی فرآیندی طبیعی در پرندگان است که طی آن پرهای قدیمی می ریزند و پرهای جدید جایگزین آنها می شوند. این فرآیند معمولاً یک تا دو بار در سال اتفاق می افتد و می تواند چند هفته یا چند ماه طول بکشد.